Οταν ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα-Comenius

Κάτι διαφορετικό έτρεχε στο σχολείο σήμερα.Στην είσοδο του ξαφνικά φυτεύτηκαν λουλούδια,Σημαίες τοποθετήθηκαν σε περίοπτη θέση της Ευρωπαικής Ενωσης και των συμμετεχόντων χωρών.Το σχολείο βρίσκονταν σε πρόγραμμα Comenius και οι επίσημοι προσκεκλημένοι είχαν φτάσει!Ολες τις προηγούμενες μέρες εξωραΐζαμε τη μιζέρια μας με οργασμό εργασιών ανάπλασης.
Το όνομα του προγράμματος"Οι δυνατότητες απασχόλησης στην ΕΕ".Λέξη-λέξη ο τίτλος διαλεγμένος για να δώσει το νόημα του προγράμματος.Δυνατότητες απασχόλησης-όχι εργασίας- στην ΕΕ.Στην Ελλάδα του 2015,των μνημονίων,της εξάρτησης,της εκμετάλλευσης,των δυο εκατομμυρίων ανέργων,των υπόλοιπων ενοικιαζόμενων,υποαπασχολούμενων,ελαστικών σχέσεων εργασίας,απλήρωτης ,ανασφάλιστης,επωφελούμενων και ετεροαπασχολούμενων.6.700.000 κάτω από το όριο της φτώχειας με πρόσφατα επίσημα στοιχεία.Σε μια γειτονιά με τεράστιο αριθμό μαθητών που ζουν σε άθλιες συνθήκες,με πείνα,χωρίς ρεύμα,σε παραπήγματα της Δυτ.Αττικής.
Οταν αποφασίζονταν η συμμετοχή στο πρόγραμμα,δεν λήφθηκε υπόψιν ο σκοπός του προγράμματος αυτού απο την πλευρά του διοργανωτή δηλ.της Ε.Ε.Γιατί άραγε δίνονταν ένα τεράστιο ποσό για τη συμμετοχή σε αυτό το πρόγραμμα;Για να πάνε διακοπές οι μαθητές μας και να ανοίξουν τους ορίζοντες τους,οι καθηγητές τους να ανταλλάξουν εμπειρίες με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους;Είναι δυνατόν σε μια χώρα που η ένταξη της στον ιμπεριαλιστικό σχηματισμό της Ε.Ε κατέστρεψε κάθε δυνατότητα παραγωγικής διαδικασίας,που έκλεισε όλες τις ακμάζουσες επιχειρήσεις και διέλυσε την αγροτική της παραγωγή και ερημοποίησε ολάκερη χώρα βυθίζοντας την στην ανέχεια,να στέκεται στοργικά στην αγωνία για εργασία των νέων ανθρώπων;Πού αλλού παρά στον αποπροσανατολισμό και την χρέωση της ανικανότητας για εργασία στο άτομο και όχι στις κοινωνικές δομές μπορεί να στοχεύει;Να πείσει νεαρά ανυποψίαστα μυαλά εφήβων πως η απασχόληση είναι ατομικό τους πρόβλημα και μέσω ευελιξίας ,δια βίου μάθησης,προσαρμογής,θα μπορούσαν να το επιτύχουν.Αν όχι θα είναι δική τους ευθύνη!
Ολα αυτά τα προσπερνάμε,γιατί ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.Οι μαθητές μας θα έχουν τη δυνατότητα να επισκεφτούν μέρη που ίσως ποτέ δεν θα προσεγγίσουν.Ετσι για λίγο,ας ξεχάσουμε τις αντιθέσεις,ας ξεχάσουμε τα αδιέξοδα της χώρας από την εξάρτηση,ας ξεχάσουμε τα χιλιάδες θύματα απο αυτοκτονίες,καρδιοπάθειες ,καταθλίψεις,ανθρώπους που κάηκαν στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν.Τη νεολαία που μετανάστευσε μαζικά για μια θέση εργασίας.
Ολα αυτά,ψιλά γράμματα!Κι όμως η συνειδησιακή διάβρωση είναι ένα από τα θέματα που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε,Όλα όσα κάνουμε χωρίς να εξετάζουμε τις συνέπειες τους,που μας κάνουν συνυπεύθυνους,όλη αυτή η αποδιοργάνωση των αντιστάσεων μας και η αποσυγκρότηση των αγώνων και των αγωνιών μας,περνούν από χιλιάδες λεπτά νήματα της καθημερινότητας,που καλούμαστε να επιλέξουμε,να πάρουμε θέση,να ταχθούμε ανάμεσα σε φίλους και εχθρούς.Οταν μάλιστα η θέση που θα πάρουμε επηρεάζει και τους μαθητές μας,που δεν τους διδάσκουμε μόνο μέσα από την τυφλή ακολουθία της ύλης,αλλά και με τη στάση μας στους αγώνες για μια καλύτερη ζωή.